حدود 600 میلیون سال قبل لایه ازن شکل گرفت

1785: یک شیمیدان هلندی به نام ون مورام (Van Muram) متوجه بوی عجیبی در نزدیکی دستگاه الکترواستاتیک خود شد.
1840: یک شیمیدان آلمانی به نام کریستین شونباین (Christian Schönbein)، ماده‌ای که باعث به وجود آمدن آن بوی عجیب شده بود را در آزمایشگاه خود کشف کرد و از واژه‌ی یونانی «Ozein»، به معنای «بو» استفاده کرد و آن را «ازن» نامید.
1856: یک شیمیدان و فیزیکدان ایرلندی به نام توماس اندروز (Thomas Andrews) متوجه شد که ازن شکلی از اکسیژن است.
1857: یک مهندس برق و کارخانه‌دار آلمانی به نام ورنر فون زیمنس (Werner Von Siemens) اولین ازن ژنراتور را در برلین اختراع کرد و کتابی را در مورد کاربرد ازن در آب نوشت که منجر به شروع پروژه های آزمایشی به منظور بررسی دارا بودن قابلیت ضدعفونی ازن شد.
1865: شیمیدان سوئیسی به نام ژاک لوئیس سورت (Jacques-Louis Soret) فرمول شیمیایی ازن را کشف کرد و فهمید که ازن، متشکل از 3 اتم اکسیژن است؛ همچنین در این سال یک نمونه‌ی اولیه از ازن‌متر نیز اختراع شد.
1870: پزشک آلمانی به نام لندر (Lender) با انتشار نتایج تحقیقات خود، اثرات ازن در تصفیه‌ی آب و خاصیت ضدمیکروبی آن را تایید کرد که در آن دوره یک انقلاب در علم پزشکی محسوب می‌شد.
1873: پزشک انگلیسی به نام سی. بی. فاکس (C. B. Fox) که مقالات متعددی راجع به بهداشت عمومی نوشته بود، اعلام کرد که ازن در غیرفعالسازی میکروارگانیسم‌ها موثر است.
1885: انجمن پزشکی فلوریدا، اولین کتاب درسی را در مورد کاربردهای پزشکی ازن منتشر کرد.
1893: اولین تصفیه‌ خانه‌ی آب جهان با استفاده از ازن در هلند تاسیس شد. همچنین ازن برای اولین بار برای کنترل جلبک‌ها مورد استفاده قرار گرفت.
1896: نیکولا تسلا اولین ازن ژنراتور خود را به منظور تصفیه‌ی هوای محیط ثبت اختراع کرد.
1900: تسلا، شرکت Tesla Ozone را برای مصارف پزشکی تاسیس کرد.
1902: پزشک انگلیسی به نام دکتر کلارک استفاده از آب ازن‌ دار را برای درمان برخی از بیماری‌ها موفق خواند.
1909: آلمان شروع به استفاده از ازن به عنوان یک نگهدارنده برای گوشت در سردخانه‌ها کرد.
1914: در طول جنگ جهانی اول، ازن برای درمان زخم‌ها، پای سنگرمانده (Trench foot)، قانقاریا و اثرات گازهای سمی استفاده می‌شد و پزشکان متوجه شدند که ازن به علاوه‌ی خواص آنتی باکتریال، دارای خواص ضدالتهابی و اثرات مثبتی بر گردش خون نیز می‌باشد.
1916: گزارشاتی در مورد خاصیت ازن در حذف رنگ و اکسیداسیون آهن و منگنز داده شد.
1930: دکتر ای. اِی. فیش (E.A. Fisch) از ازن در دندانپزشکی استفاده کرد و مقالات زیادی را در این باره نوشت. در همین سال بود که یک ریاضیدان و ژئوفیزیکدان بریتانیایی به نام سیدنی چپمن (Sydney Chapman) نظریه‌ای را ارائه داد که طبق آن ازن به شکل یک «لایه» در محیط زمین توصیف شد.
1939: ازن در نگهداری میوه‌ها برای جلوگیری از رشد قارچ و کپک استفاده می شود.
1940: برای اولین بار از ازن برای بهداشتی‌ سازی استخر شنا در آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا استفاده شد.
1942: ازن برای ذخیره تخم‌مرغ و پنیر در ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
1943: دکتر رابرت مایر (Dr. Robert Mayer) در خلال جنگ جهانی دوم از ازن برای درمان اسیران جنگی استفاده کرد. او بیش از 45 سال به درمان بیماران با ازن پرداخت. حدود 12 هزار نفر (اکثرا کودک) توسط دکتر رابرت مایر مورد ازن‌تراپی قرار گرفتند.
1977: تعداد تأسیسات ازن که در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گرفتند به 1043 عدد افزایش یافت که بیش از نیمی از آنها در فرانسه قرار داشتند.
1982: سازمان غذا و دارو (FDA)، گاز ازن را برای ضدعفونی‌کردن بطری‌های آب آشامیدنی، به عنوان یک «افزودنی مجاز» یا (GRAS) تایید کرد.
1984: المپیک به طور رسمی استفاده از ازن را برای ضدعفونی کردن آب استخر آغاز کرد.
1992: روس‌ها استفاده از ازن در حمام آب نمک را برای درمان سوختگی گزارش کردند؛ و همچنین اولین سیستم لایه برداری با ازن در یک کارخانه‌ی کاغذسازی در ویرجینیا راه اندازی شد.
1996: استرالیا و ژاپن استفاده از ازن را برای مواد غذایی تایید کردند.
1998: EPA (آژانس حفاظت از محیط زیست) بیان کرد که ازن در حذف پاتوژن‌های خطرناک و کریپتوسپوریدیوم‌های مقاوم در برابر کلر، موثر است.
2001: FDA (سازمان غذا و دارو) ازن را به عنوان یک انتی‌باکتریال برای تماس مستقیم با مواد غذایی، USDA (وزارت کشاورزی آمریکا) برای تماس با گوشت و مرغ و FSIS (سرویس بازرسی و امنیت غذایی آمریکا) برای استفاده در محصولات گوشتی و مرغی تایید کردند.